-
1 usunąć
usun|ąć\usunąćięty сов. 1. устранить; удалить;\usunąć niedociągnięcia (usterki) устранить недостатки; \usunąć plamę удалить (вывести) пятно; \usunąć ząb удалить зуб;
2. исключить, вывести, снять;\usunąć z gry исключить из игры; \usunąć z prezydium вывести из состава президиума; \usunąć ze stanowiska снять с поста (должности);
3. отодвинуть, отстранить;\usunąć czyjąś rękę отстранить чью-л. руку; ● \usunąć w cień (na drugi plan) оттеснить, отодвинуть на второй план+2. wykluczyć 3. odsunąć
* * *usunięty сов.1) устрани́ть; удали́тьusunąć niedociągnięcia (usterki) — устрани́ть недоста́тки
usunąć plamę — удали́ть (вы́вести) пятно́
usunąć ząb — удали́ть зуб
2) исключи́ть, вы́вести, снятьusunąć z gry — исключи́ть из игры́
usunąć z prezydium — вы́вести из соста́ва прези́диума
usunąć ze stanowiska — снять с поста́ (до́лжности)
3) отодви́нуть, отстрани́тьusunąć czyjąś rękę — отстрани́ть чью́-л. ру́ку
•- usunąć na drugi planSyn: -
2 niedociągnię|cie
n zw. pl shortcoming zw. pl, flaw- zdawała sobie sprawę z własnych niedociągnięć she was aware of her own shortcomings- usunąć z artykułu niedociągnięcia stylistyczne to get rid of the stylistic flaws in an article- projekt ma wiele niedociągnięć the project has many flaws a. weak points- w jego pracy było wiele niedociągnięć his work was deficient in many waysThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niedociągnię|cie
См. также в других словарях:
usunąć — dk Vb, usunąćnę, usunąćniesz, usuń, usunąćnął, usunąćnęła, usunąćnęli, usunąćnięty usuwać ndk I, usunąćam, usunąćasz, usunąćają, usunąćaj, usunąćał, usunąćany 1. «zabrać coś skąd, aby nie zawadzało, aby zrobić miejsce; uprzątnąć, odsunąć,… … Słownik języka polskiego
niedociągnięcie — n I 1. blm rzecz. od nie dociągnąć. 2. lm D. niedociągnięcieęć «brak doskonałości, wadliwość wykonania czegoś; wada, błąd» Poważne, drobne niedociągnięcie. Niedociągnięcia stylistyczne. Książka pełna niedociągnięć. Usunąć niedociągnięcia w… … Słownik języka polskiego
pousuwać — dk I, pousuwaćam, pousuwaćasz, pousuwaćają, pousuwaćaj, pousuwaćał, pousuwaćany 1. «usunąć, uprzątnąć, odstawić na bok wiele czegoś; poodsuwać, usunąć po kolei, jedno po drugim» Pousuwać niepotrzebne meble z pokoju. Pousuwać gruz, śmieci. ∆… … Słownik języka polskiego
